Jak wcześniej powiedziano, cechy dynamiczne liniowych członów lub systemów automatyki damy radę oddać liniowym równaniem różniczkowym o niezmiennych czynnikach. Wiąże się to tylko z mechanizmami stacjonarnymi (niezmiennymi w czasie).Kompozycje rzeczywiste najczęściej są nieliniowe, ale dla uproszczenia opisu matematycznego dokonuje się ich linearyzacji, co umożliwia sformułowanie przybliżonego opisu liniowego, odnoszącego się do kręgu danego punktu pracy na schemacie statycznym. Po linearyzacji szeregi przedstawiane są przy wykorzystaniu liniowych równań różniczkowych o jednakowych czynnikach ai i bi.Analityczne modele opisu zjawisk fizycznych są każdorazowo oszacowaniem ich rzeczywistej postaci. W przypadku elementów i konfiguracji automatyki, które definiują przebieg procesu, mającego miejsce w rozpatrywanym członie czy strukturze w postaci powiązania między sygnałem wejściowym i wyjściowym są równaniami otrzymanymi w rezultacie analizy procesów zachodzących w konkretnym elemencie. Równania te są równaniami liniowymi algebraicznymi, różniczkowymi lub też równaniami nieliniowymi, które mamy możliwość zlinearyzować, a zatem zmodyfikować je przybliżonymi równaniami liniowymi.